Paardentopsportsters Caresse Kolkman en Sanne van der Pols studeren allebei bij Tio Business School. Caresse studeert Rechten in Hengelo en Sanne Makelaardij en Vastgoed in Rotterdam. De amazones hebben een druk leven, met volle trainingsschema’s, internationale wedstrijden én belangrijke deadlines en tentamens. Tóch houden zij de teugels stevig in handen. Op school, in hun privéleven en op hun paard.
Toen Sanne één jaar werd, stond er wel een heel bijzonder verjaardagscadeau in de woonkamer: een pony! “Ja, die stond echt letterlijk ín huis”, lacht Sanne. “Mijn ouders hadden een pensionstal aan huis, waardoor dit eigenlijk niet zo gek was. Ik ben met paarden opgegroeid en vond dat altijd heerlijk. Toen ik zes jaar oud was, begon ik fanatiek paard te rijden. En op mijn negende werd ik Nederlands dressuurkampioen bij de B-pony’s. Vanaf toen wist ik: ik wil de beste worden!”
Ook bij Caresse is de passie voor paarden er met de paplepel ingegoten. “Mijn ouders beheerden vroeger een paardenfokkerij in Wierden. Als zij dan in de stal aan het werk waren, lag ik er in de kinderwagen naast. Niet gek dus, dat ik een paar jaar later zelf op een paard klom. Daarbij was mijn vader jachtruiter en sloot elk jachtseizoen af met de ‘huntertrials’: een event waarbij paarden uitdagende parcours afleggen. Soms mocht ik ook meerijden en dat vond ik geweldig. Zo kwam ik bij eventing terecht.”
Zoektocht
Sanne en Caresse trainden en trainden, waardoor ze nu allebei in het trotse bezit zijn van een NOC*NSF-status. Sanne in dressuur, Caresse in eventing. Om dat niveau te behouden, moet je blijven trainen, presteren en winnen. Dan heb je een school nodig die dat begrijpt. “Ik heb altijd op speciale topsportscholen gezeten”, vertelt Caresse. “Maar ze waren lang niet allemaal even flexibel. Als ik door een internationale wedstrijd een les miste, was het moeilijk om die in te halen. Daardoor miste ik veel belangrijke lesstof en dat vond ik vervelend. Bevriende ruiters tipten mij Tio, omdat ze er zelf goede ervaringen mee hadden.”
Sanne herkent dit: “Op mijn vorige hogeschool kreeg ik het idee dat ze niet echt blij met mij en mijn topsportrooster waren. Lessen inhalen was lastig en een tentamen kon al helemáál niet verzet worden. Toen ik eenmaal besloot te stoppen, las ik dat Tio hoog aangeschreven stond als het om topsportstudenten ging. Na één gesprek met Tio was ik verkocht.”
Maatwerk
De beide amazones hebben nog geen dag spijt van hun keuze. “Bij Tio doen ze wat ze beloven”, jubelt Sanne. “Als ik door mijn sport een les mis, sturen docenten de onderwerpen altijd per mail door. De les daarna maken ze écht tijd voor mij om mij persoonlijk bij te praten over de vorige les. Dát is pas maatwerk.” Caresse knikt instemmend: “Tijdens mijn tentamenweek reed ik een wedstrijd in Frankrijk, waardoor ik geen één toets kon maken. Tio regelde dat ik al mijn tentamens twee weken later mocht doen!”
Plan B
Sanne en Caresse vinden dat iedere jonge topsporter een plan B moet hebben. “Het zou kunnen dat ik later veel geld verdien met de paarden”, schetst Sanne. “Maar het zou ook kunnen dat ik mijn been breek en daardoor mijn topsportniveau verlies. Dan heb ik altijd nog mijn papiertje! Als ik voor mijn carrière een stap terug moet doen in topsport vind ik dat jammer. Maar dan blijf ik dankbaar voor alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt. Dat pakken ze me niet meer af.”
Caresse heeft veel gehad aan de Tio-meeloopdagen: “Die gaven mij een goed beeld van wat ik kon verwachten. Ik raad iedere studiezoekende topsporter aan om een dagje mee te lopen en te zien wat de mogelijkheden zijn. En ga het gesprek aan, dan kom je erachter wat je aan elkaar hebt en kun je goede afspraken maken.”